سلام.

امروز رئیس جدید کارش رو آغاز کرد. جالبه که رئیس سابق-که هرجا هست موفق تر از پیش باد- برای ویزیت بیمارانشون اومده بودن ولی بر خلاف همیشه که بعد از ورود به قسمت انتهایی مرکز که بخش مدیریتی ست می رفتن و به ترتیب بخش اداری و مالی و بعد هم اتاق خودشون؛ امروز به احترام رئیس جدید اصلاً به قسمت مدیریت نرفتن و مثل بقیه ی پزشکان از ورودی اصلی به مطبشون رفتن و بیمارانشون رو ویزیت کردند. از طرف دیگه، رئیس جدید هم صبح چون می دونستن اون بنده خدا در اداره هستن، به احترام ایشون به اتاق مدیریت نرفتن. رفتار هر دو تحسین برانگیز بود. اما به هرحال جای رئیس سابقمون خیلی خیلی خالیه. امید که در پست جدیدشون که به نوعی مهم تر از قبلی ست، سربلندتر از پیش باشن. إن شاءالله.

اما یک نکته ی تاسف برانگیز این بود که امروز شنیدم یکی از کسانی که در اداره مسؤول قسمتی هم هست، به یکی دیگه از مسؤولین گفته بود: حالا که دیگه رئیس تغییر کرده، این همه سخت گیری لزومی نداره! بگذارید روال سابق باشه!!! و وقتی اون بنده خدا بهش گفته بود: از کجا معلوم که رئیس جدید هم همین رو نخواد؟ جواب شنیده بود که: نه؛ شما باید منعطف باشی و سخت گیری رو کنار بگذاری؛ دیدی که دکتر... (رئیس سابق) هم چون نتونست از پس کارها بربیاد کنار گذاشتنش!!!!

جالبه که آقای رئیس ما همون طور که در پست قبل و همین جا هم گفتم، به ریاست یک مرکز که هنوز افتتاح رسمی نشده منصوب شدن که دیگر رؤسا و پزشکان آرزوی ریاست اون جا رو دارن!

بعضی ها خیلی کوته بین هستن. نمی دونم این کوته بینی ها از روی عناده یا واقعاً هنوز بزرگ نشدن؟؟؟

خدایا! هدایتمون کن.